De abstracte werken van Nikolaj Dielemans kunnen worden gezien als
vertellingen of verhalen in een veelal poëtische sfeer. Soms op de voorgrond, dan weer op de achtergrond,
maar altijd is er in het werk ruimte voor interpretatie. In deze abstracties is toch ook veel
herkenbaars. De werken hebben een sterke gelaagdheid, zowel in kleur,materiaal alsmede in de
voorstelling. Deze gelaagdheid wordt vooral duidelijk bij het betreden van een ruimte met daarin een werk van
hem. Bij het benaderen van een doek tot op een paar stappen valt de wonderlijke wereld op van
associatieve composities, kleuren en vormen; abstract soms neigend naar concreet. Nikolaj is
gefascineerd door structuur en textuur. De strekking van zijn werk vormt een nieuwe realiteit in een
doorgaande beweging maar tegelijk ook verstild. De basis van een schilderij vormt een kader
waarbinnen de voorstelling plaats vindt.
